Annem gibi bir profesyonelden sonra acemilik terimi bile benim için fazla büyük ama yinede onun izinden gitmeye çalışan küçük bir terziyim ben.Dün berbat birgün geçirince kendimi yine dikişin başında buldum ve şunu çok daha iyi anladım ki dikiş kadar moral yükselten ve herşeyi unutturan bir uğraş yok.
Şimdi gelelim neler yaptığıma.Daha önce kazak dikmek için aldığım triko kumaşlardan önce kazak yapmayı düşündüm ama kumaş o kadar cıvıktı ki ne ele geliyor ne avuca.Bende hazır ihtiyacım varken, boyunluk (atkı olarakta kullanılabiliyor) eldiven ve bere diktim.Ama kumaş o kadar cıvık ki kızımı bile delirtti (pfaff dikiş makinam kızım gibidir). Tüm parçaları çift kat çalışmak zorunda kaldım iyi bir sonuç elde etmek için. Yaklaşık 3 saat sürdü tamamını yapmam ki ben bu kadar uzun süreceğini ummuyordum.Çok zaman harcadım ama değdi mi değdi.Çok sevimli oldu keratalar
En ilgi çekici parça ise eldivenler.Elimi parşomenin üzerine koydum ve tam çevresinden çizdim.Ardından bu şablonu kumaşa koyup eldivenleri kestim ve diktim.Tabi triko örgü kumaş kullanmasaydım elimin çevresinden 1 cm daha geniş kesecektim eldiveni.Kumaşın esneme payı olunca buna hiç gerek kalmadı
bunları ellerinizde görmek isterim.
YanıtlaSilNeden olmasın yarın fotoğraflayayım.
YanıtlaSil