Son aylarda sürekli sorunlarımı yazıyorum ve artık kendimi de sizi de sıkıntılı bu ruh karmaşasının içinden çıkarmanın vakti geldi.Eskisi gibi dikiş ya da alışveriş paylaşımları yapacak durumda değilim ve çok uzun süre de bunları yapabileceğimi sanmıyorum.
Artık son dönemeçteyiz.Ne olacağını hiç bilmi,yorum.Ya kendi hayatıma son vereceğim ya da bir mucize olacak çünkü ayakta kalacak gücüm kalmadı artık.Yaşadıklarımı ,hissettiklerimi anlamanızı beklemiyorum.Hatta hiç anlamayın istiyorum.Hayat bana size gösterdiği yüzünü hiç göstermesin
Kendinize iyi bakın...
Not; Bu hikayede bir hayat bitti..
Yer Balıkesir/Misafir evim/Küçük arka oda
Saat; 08.31
Tarih;29.07.2013 pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kayıtlar
Yazar 20 yılı aşkındır bu ne biçim bir hayat sorusunu kendine sormakta ne yazık ki hala cevap bulamamaktadır. Yazarın bu blogu kurmadaki amacı hayatındaki değişim ve gelişimleri gözlemektir. (Henüz bir değişim gözlenmedi )
Tabi bu arada okuyanların içini daha fazla karartmamak adına alışveriş, diy ve eglence paylaşımları ile bloga renk katmayı amaçlamaktadır.
Geç gördüm yazdıklarını. Kendi hayatına son vermek mi? Yapmadığına inanıyorum. Eğer okuyorsan yazdıklarımı lütfen bir cevap yaz.
YanıtlaSilHayır hayatıma son vermedim.Sadece sürekli acılarımı yazmaktan yoruldum.Son birkaç gündür daha iyiyim ama artık cenaze,defin gibi terimler rutin konuşmalarımıza bile girer oldu.Annemi kaybediyorum kabul etsemde ,etmesemde
SilYanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim
uzun süredir yoktum, mailimi silmek zorunda kaldım ve arada bir sürü şey oldu, her neyse bunlar önemli değil. yanında olamadığım ve neler yaşadığın önemli.
YanıtlaSilHilal hayatımın nasıl bir iniş çıkışla devam ettiğini anlatmam imkansız.Çok yoruldum aynı şeyleri yazmaktan.Bu ara yaşamaya,uyumaya,umut etmeye kısacası herşeye ara verdim.Sdece dinlenmek istiyorum ama ne yazık ki o da imkansız görünüyor şimdilik.Karmakarışık bir durumdayım senin anlayacağın
Sil