13 Ağustos 2014 Çarşamba

Bazen Dibe Vurursun..

Suyun kaldırma gücü yüzeye iterken hayat bırakın yüzeye itmeyi daima dibe çeker.Beni de en dibe çekiyor bu aralar.Galiba güneş ışığını görmek benim için imkansız..

2.5 aydır websitelerim deyim yerindeyse darmadağın olmuş durumda.Teknik terimlerle kafanızı yormayacağım ama arama motorları sık sık site aramalarını değiştiriyor şu sıralar.Bu da biz webmasterlerin işimizi bitme noktasına getiriyor.İşin kötüsü annemi kaybettiğimden beri mücadele gücümüde kaybettim.Sadece ölmek istiyorum şu aralar.Sözde tatile geldim.Dibimde deniz ayağımın altında havuz.Gram keyif vermiyor sanki bir işkence gibi.Websitelerim düzelmezse maddi açıdanda dibe vuracağım.Bu yıl okul bitiyor tabi maddi olarak çökmezsem.40 yaşında insanların bile anne babasından maddi ve manevi destek gördüğünü düşünürsek 10 yaşından beri babamdan hiçbir maddi ve manevi destek görmedim.Beni kanser hastası bir kadınla ortada bırakıverdi çaresizce.

İnsanlara ise anlatamıyorum bir türlü sanki suçlu benmişim gibi üzerime geliyorlar o kadar merhametsizler ki suçu benim üzerime yıkmak kolaylarına geliyor.Ne desem boş...

Şu sıralar yalnızlığın dibine vurmuş durumdayım.Facebook'u kapattım.Telefonlarım hep uçak modunda (şebeke kapalı) dünyadan elimi eteğimi çektim.Çünkü durumum kötüye gidince tüm dostlarım el ayak çektiler hatta daha ileri gidenleride olmadı değil

Ha bu arada dertleşmek bahanesiyle beni arayan eski nişanlımın yoğun çabaları sonucu barıştım.Sevmesemde olur yeter ki ailem olsun dedim olmadı...Sadece dinliyor bol bol akıl veriyor ama sıfır fiziksel destek.Yok yani kendimi yırttım sevmediğim halde ama sırf çene gerisi hikaye.2 gün boyunca ettiğimiz yoğun kavgalar sonucu bu kez sonsuza dek ayrıldık ama ne var ki biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var.Ne olurdu arkadaş gibi beni dinleyebilseydi .Olmuyor

İşin kötü tarafı ise babamın 2 evi ,dolgun sayılabilecek bir maaşı,annemden kalan dünyanın malı var ve ben hiçbirinden faydalanamıyorum çünkü beyefendi buna izin vermiyor.Hayatta en çok istediğim şey babamın öldüğünü görmek ya da ben bir an evvel ölüp anneciğime kavuşayım.Dayanamıyorum artık

2 yorum:

  1. canım hayat zor insanlar dahada zorlaştırıyor ama hayat güzel savaşmak lazım insanlara rağmen başardım demek lazım dur nefes al baştan başla sabır ve inayet için dualarım seninle...

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim.Bazen gerçekten işler çok zorlaşıyor.Merhametsiz ve düşüncesiz insanlarla dolu bir hayat çok daha çekilmez hale getiriyor sorunları

    YanıtlaSil

Yazar Hakkında

authorYazar 20 yılı aşkındır bu ne biçim bir hayat sorusunu kendine sormakta ne yazık ki hala cevap bulamamaktadır. Yazarın bu blogu kurmadaki amacı hayatındaki değişim ve gelişimleri gözlemektir. (Henüz bir değişim gözlenmedi ) Tabi bu arada okuyanların içini daha fazla karartmamak adına alışveriş, diy ve eglence paylaşımları ile bloga renk katmayı amaçlamaktadır.



İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *