14 Kasım 2015 Cumartesi

Sap Döner Hesap Döner...

Çok uzun zaman oldu yazmayalı biliyorum.Bu süre içerisinde tüm olanları bir posta sığdırmak zor olsa da genel bir özet geçeceğim

Okul bittikten sonra hemen işe girmiştim biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz ,bilemiyorum :))) buradaki ihalemiz bitti.Yeni bir şehre bu ekiplede gitmeyi düşünmediğimden işten ayrıldım.Şu ara geçen yıl 78 aldığım ales puanımı 80 üstüne çıkararak tezli yüksek lisansa başlayıp akademik kariyere doğru yelken açmayı planlıyorum.Bir yandan da kpssye çalışmayı umuyorum (inşallah)

Ve hayatımın tadını tuzunu yerine getiren 3 mutlu pati sahibiyim şu aralar.Evet yıllar sonra yeniden kedi sahibi oldum.15 günlükken çöp kutusunun yanına bırakılmış olan minik farelerim artık 10 haftalık (2.5 aylıklar) evin neşesi, annenin kokusu modunda şımarıklık ve bol bol zarar yaparak hayatıma anlam katıyorlar ( bazen de hayatımın içine ediyorlar :)))

Resimde görülen bir numaralı fare evimizin erkeki olan erkecik beyden başkası değildir.İki de kızımız var.İlerleyen günlerde onların resimlerini de paylaşacağım


Ve olmaz olmaz demeyin dedikleri ama benim olacağına ihtimal vermediğim olaylar.Dayım sahip olduğu tüm mal varlığını beni evlatlık alarak bana bırakıyor.Bunun için dava açtı.Gelde şaşırma değil mi ama.Yıllarca varlık içinde yokluk çeken emc kendi mal varlığını kullanamıyor üstüne bir de dayısı bir sürü gayrimenkul bırakıyor.Benim tek derdimse haftasonu çalışmayacağım bir iş.Hayat tuhaf yer azizim.

Ve ve ve adı baba olan ama asla babalığa dair bir varlık gösteremeyen adam.Bana ev almak için girişimlerde bulunmaya başlıyor .Hadi hayırlısı ( hiçte hayırlı bir işini de görmedim ya) .O da yetmezmiş gibi kızına iş aramaya başlıyor.Aman diyor sigortan işlesin.Ha bir de diyor ki kira ödeme gel yanımda otur.Zaten sağlığımda hiç iyi değil.Hah işte o an emc de jeton düşüyor.Adam baba olmak için değil kendine hizmetçi etmek için bana yardım teklif ediyor.Bir of çekiyorum ve olacakları merakla bekliyorum....

İşte son 3 ayda olanlar bunlar.Saçma sapan bir hayatın başrol oyuncusuyum.Perde kapansada gitsem diye bakıyorum.

2 yorum:

  1. Uzun zamandır bekliyordum seni. neler olmuş yahu!
    kediler terapidir, belli ki sana da iyi gelmiş.
    kırgınlığını ve güvensizliğini anlasam da baban ve dayının jestleri bana özel geldi. tabi ben çok bilemem, bilmiyorum hayatınızı neticede, ama sanki doğru olan şeyi yapmaya çalışıyorlar.

    YanıtlaSil
  2. Saol Hilal uzun zaman oldu yazmayalı yorumlarını çok özlemişim :) Gerçekten kediler çok iyi geldi bana.Babamla dayımın samimiyeti ise gerçek biliyorum ama artık çok geç.Yani bir önemi kalmadı samimiyetlerinin

    YanıtlaSil

Yazar Hakkında

authorYazar 20 yılı aşkındır bu ne biçim bir hayat sorusunu kendine sormakta ne yazık ki hala cevap bulamamaktadır. Yazarın bu blogu kurmadaki amacı hayatındaki değişim ve gelişimleri gözlemektir. (Henüz bir değişim gözlenmedi ) Tabi bu arada okuyanların içini daha fazla karartmamak adına alışveriş, diy ve eglence paylaşımları ile bloga renk katmayı amaçlamaktadır.



İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *