5 Temmuz 2016 Salı

Sonun Başlangıcı mı ?

Nasıl anlatılır bilmiyorum içimdeki cehennem.Yanıp tutuşuyorum sanki içten içe.Kıvranıyorum,çığlık atıyorum ,haykırıyorum ama hayır bedenimde herhangi bir his ,ifade yok. Yok olan eriyip tükenen bedenim değil ruhum.

Umarım şeker bayramınız şeker tadında geçiyordur.Benim ki tam anlamıyla zehir gibi geçiyor.Bugün babamla aylar önce yapmam gereken ama kavga etmekten yorulduğum için ertelediğim o konuşmayı nihayet yaptım.Sonuç mu ? Bir sürü hakaretten sonra son sözü ölmemi temenni ederek bitirdi.

Babama sadece şu an ki evimle ilgili problemleri anlatıp benim için nasıl bir gelecek planladığını sordum yanıt çok netti.Umarım bira evvel ölürsün.Evet sevgili babamın sevgili kızı için nihai temennisi.

Bugün bu konuşmanın ardından sanırım 2-3 saat sonra kendime gelebildim.Kendime geldiğimde belimde bacaklarımda tutmaz haldeydi.Sonrasında ise ne oldu bilmiyorum e-devletten babamın son aylarda artan sağlık kesintilerine bakmak geldi birden aklıma.



Evet babam yaklaşık 8 aydır sürekli acillik oluyormuş.Ciddi bir hastalığı olduğundan zaten şüpheleniyordum.Bana iyi davranmasının başka bir açıklaması olamazdı.

İnkar edecek değilim onun durumunun kötü olması bana kendimi çok iyi hissettirdi.Bacaklarıma yeniden his geldiğini hissettim açıkçası.Hayatımı mahfetmesine rağmen onun ölümünü hiç temenni etmemiştim.Ama o annemden kalan mallara konmak için benim ölümümü büyük bir istekle bekliyormuş bugün öğrendim.Artık bende onun ölmesini diliyorum.Hem de bütün kalbimle.Bu kabustan birimizden biri ölmeden uyanamayacağım çünkü.

Hayat sizi bir sürü şeyle sınıyordur eminim ama iki şeyle sınanmak çok acı oluyor.Sevdiğinizin gözünüzün önünde eriyip gittiğini görmek ve ailenizin hele hele babanızın sizi en büyük düşmanı gibi görüp kendini tüm hayatınızı mahvetmeye adaması.Bunlar gerçekten dayanılacak gibi değil.Bu ara çok ciddi maddi sorunlar yaşıyorum ama bana en çok ailemin ihaneti koyuyor.Nüfusta iki baba sahibi bir sürü mal varlığına sahip bir ailenin kızı olarak yaşadığım hayatın saçmalığı içinde sabun köpüğü gibi eriyorum.

Tek dileğim br gün bu bloga mutlu son başlığı ile son satırlarımı yazabilmek....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yazar Hakkında

authorYazar 20 yılı aşkındır bu ne biçim bir hayat sorusunu kendine sormakta ne yazık ki hala cevap bulamamaktadır. Yazarın bu blogu kurmadaki amacı hayatındaki değişim ve gelişimleri gözlemektir. (Henüz bir değişim gözlenmedi ) Tabi bu arada okuyanların içini daha fazla karartmamak adına alışveriş, diy ve eglence paylaşımları ile bloga renk katmayı amaçlamaktadır.



İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *