18 Temmuz 2012 Çarşamba

Dün gece ve bugün...

Dün gece oturmuş yaşadıklarımla ilgili isyanlarımı üzüntüleri ağlamakla bağırmak arası bir dille anlatıyordum.Dünyanın en çaresiz en mutsuz insanı bendim


Bugünse galiba daha kötüleri var. Birkaç saat hayatımda bazı şeyleri değiştirdi.Ne mi oldu?


Biraz önce annem tüysüz şeyfali istedi almak için markete gidiyordum ki.Cadde üstünde oturan bir ev sahibinin mangal yaptığını gördüm.Koku tüm sokağa yayılmıştı.İşin kötü tarafıysa o evin karşısında virane denilecek iki ev var birinde genç bir kız ,bebeği ,kayınvalidesi ve oğlu,diğerinde 73 yaşında bir teyze var.Kız kapının ağzında öylece durmuş ,bebeği kucağında.O an için burkuldu.Sokağa yayılan mangalın kokusu beni hiç etkilemedi.Çünkü biz hafta da 2-3 kez mangal yaparız.Dolapta daima kırmızı et vardır.Hatta ben bisküvi,kek ve çilotalarımı tıkıştıracak dolap bulamam.Ama bir de bu insanlar var işte.Evlerinde eşya,mutfaklarında yeterli yiyecek yok.Buda hayatın gerçeği


Şu sıralar çok duyduğum bir söz var sizin beğenmediğiniz hayat  bazılarının hayali olabilir.Çok doğru !

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yazar Hakkında

authorYazar 20 yılı aşkındır bu ne biçim bir hayat sorusunu kendine sormakta ne yazık ki hala cevap bulamamaktadır. Yazarın bu blogu kurmadaki amacı hayatındaki değişim ve gelişimleri gözlemektir. (Henüz bir değişim gözlenmedi ) Tabi bu arada okuyanların içini daha fazla karartmamak adına alışveriş, diy ve eglence paylaşımları ile bloga renk katmayı amaçlamaktadır.



İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *