Dün gece oturmuş yaşadıklarımla ilgili isyanlarımı üzüntüleri ağlamakla bağırmak arası bir dille anlatıyordum.Dünyanın en çaresiz en mutsuz insanı bendim
Bugünse galiba daha kötüleri var. Birkaç saat hayatımda bazı şeyleri değiştirdi.Ne mi oldu?
Biraz önce annem tüysüz şeyfali istedi almak için markete gidiyordum ki.Cadde üstünde oturan bir ev sahibinin mangal yaptığını gördüm.Koku tüm sokağa yayılmıştı.İşin kötü tarafıysa o evin karşısında virane denilecek iki ev var birinde genç bir kız ,bebeği ,kayınvalidesi ve oğlu,diğerinde 73 yaşında bir teyze var.Kız kapının ağzında öylece durmuş ,bebeği kucağında.O an için burkuldu.Sokağa yayılan mangalın kokusu beni hiç etkilemedi.Çünkü biz hafta da 2-3 kez mangal yaparız.Dolapta daima kırmızı et vardır.Hatta ben bisküvi,kek ve çilotalarımı tıkıştıracak dolap bulamam.Ama bir de bu insanlar var işte.Evlerinde eşya,mutfaklarında yeterli yiyecek yok.Buda hayatın gerçeği
Şu sıralar çok duyduğum bir söz var sizin beğenmediğiniz hayat bazılarının hayali olabilir.Çok doğru !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder