Karmaşığım Bu aralar...

Özgün'ün yıllar sonra klibini seyrederken deniz kokusu,hafif serin bir meltem yüzüme vurmuşçasına hissettim bi an içim cız etti.

Yazmayalı uzun zaman oldu bilmiyorum takip eden var mı ? Olmasa da önemli değil demiştim ya en başında yıllar sonrası için bir arşiv hazırlıyorum diye.Hani mutsuzluklarımı ,yıllar sonra mutlu anlarımda okuyacaktım.Umudumu yitiriyorum artık ,mutlu bir an gelecek mi hiç bilmiyorum


Annem vefat ettiğinden bu yana yaşama sebebini kaybetmiş savruluyorum.Artık daha çok alışveriş yapıyorum.Gülmek için sürekli bahaneler buluyorum.Etrafımdaki insanlar beni o kadar neşeli ve canlı buluyorlar ki sürekli şaka dolu yaklaşımları ile sözde neşeme ortak oluyorlar .Ama öyle değil.!!!


Şu sıralar en karIşık olan konu ise aşk hayatım.Yani aslında bi aşka hayatım yok.Okulun bitmesine az bir zaman kaldı.Artık karşıma doğru düzgün aile olabileceğim gibi biri çıksın istiyorum.Annem vefat etmeden pekte evlilikmiş ilişkiymiş düşünmüyordum açıkçası ama çok yalnızım.Neyse gelelim asıl konuya hayatımda en nefret ettiğim şey kendi sınıf ya da bölümümden birinin benden hoşlanmasıdır.Bu kez durum 1 tık daha ileriye gitti 2 yıldır kaçma kovalama tarzı bir ilişkimiz olan asistandan sonra yeni işe başlayan asistanda benzer bir tavır alınca hayat biraz çekilmez olmaya başladı.Zehir zemberek günler geçiriyorum sayelerinde ,bu yıl kpss hazırlığı ,iş yoğunluğu derken zaten kendimden geçmiş durumdayım.Ha bir de ortalama yükseltmeye çalışıyorum akademik kariyer için.O kadar zorlanıyorum ki.Hayat hiç keyif vermiyor.
Yazın geldiğini bile anlayamadım.Tabi sürekli sorun yaratan ailemi de unutursam olmaz.Keşke dünyanın bir acil çıkış kapısı olsaydı.Koşarak giderdim burdan !!